5. Ceza Dairesi Esas No: 2012/13713 Karar No: 2014/4597 Karar Tarihi: 25.04.2014
Zimmet - görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2012/13713 Esas 2014/4597 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesinde açılan davada, sanıkların güveni kötüye kullanma ve görevi kötüye kullanma suçlarında mahkumiyetleri verilmiştir. Ancak, inşaat konusunda yapılan harcamaların kooperatif defterleri üzerinden incelenmediği ve bilirkişi raporunun yetersiz olduğu ortaya çıktığı için, tüm defter, belge ve kayıtlarla birlikte dosya Sayıştay Emekli Uzman Denetçilerinden oluşacak üç kişilik bilirkişi kuruluna verilerek kooperatifin suç tarihini kapsayan dönemlerdeki tüm giderlerinin belirlenmesi gerektiği karar verilmiştir. Sanıkların eylemlerinin görevi ihmal suçu kapsamında kaldığı kabul edildiği halde, zimmet suçundan beraatlarına karar verilmesi çelişkiye neden olduğundan mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda, TCK'nın 257/1. ve 257/2. maddeleri yer almaktadır.
5. Ceza Dairesi 2012/13713 E. , 2014/4597 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 5 - 2011/333656 MAHKEMESİ : Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesi TARİHİ : 14/06/2011 NUMARASI : 2009/476 Esas, 2011/266 Karar SUÇ : Zimmet, görevi kötüye kullanma
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Sanıklar hakkında güveni kötüye kullanma ve görevi kötüye kullanma suçlarından açılan kamu davasında Yenişehir Asliye Ceza Mahkemesince eylemlerin zimmet ve görevi kötüye kullanma suçlarını oluşturabileceğinden bahisle görevsizlik kararı verilmesi üzerine yapılan yargılama sonunda zimmet suçunun oluşmadığı, gerekli dikkat ve özeni göstermeyip görevlerini ihmal ederek kooperatifi zarara uğrattıkları kabul edilerek sanıkların TCK"nın 257/1. maddesi gereğince mahkumiyetlerine karar verilmiş ise de; taşeron firmaların ödemesi gereken SSK prim borçları ve vergilerin kooperatif tarafından ödenemeyen çeklerden kaynaklanıp kaynaklanmadığı ve kooperatifçe yapılan ödemelerin ilgili firmalardan tahsil edilip edilmediği araştırılmadığı gibi 10 adet foseptik çukurunun inşaası konusunda taşeron Ş.. B.. ile akdedilen sözleşme bedelinin 185.000 TL olarak belirlenmesine ve ödemede bulunulmasına karşın, mahallinde teknik bilirkişilerce vaki incelemede yapılan işin toplam bedelinin 90.055 TL. olduğunun bildirilmesi nedeniyle kooperatif gelirlerinin tamamen inşaat giderlerine harcanıp harcanmadığının yalnızca kooperatif kayıtları üzerinden yapılacak bir incelemeyle ortaya konulamayacağı ve hükme esas alındığı halde kooperatif defter, belge ve kayıtları üzerinde bir irdelemede bulunulmadığı anlaşılan bilirkişi raporunun da yetersiz olması nazara alınarak; inşaat konusunda uzman bilirkişilerin iştiraki ile mahallinde keşif icra edilip suç tarihi ve sanıkların görev dönemleri de gözetilerek inşaatın fiziki gerçekleşme oranı ve Çevre ve Şehircilik Bakanlığı birim fiyatları esas alınarak toplam inşaat maliyetinin bilirkişiden alınacak raporla saptanmasından sonra, kooperatife ait tüm defter, belge ve kayıtlarla birlikte dosyanın Sayıştay Emekli Uzman Denetçilerinden oluşacak üç kişilik bilirkişi kuruluna tevdi ile kooperatifin suç tarihini kapsayan dönemlerdeki üye aidatları, alınan borçlar ile sağlanan tüm gelirlerinin, dosya kapsamındaki teknik bilirkişilerce verilecek raporlardaki tespitler de dikkate alınarak kooperatifin gaye ve inşaatı için yapılanlar dahil tüm giderlerinin ne kadar olduğunun belirlenip karşılaştırılması yapılarak aralarında fark olup olmadığı, alınan borçların, verilen çek ve senetlerin bedelinin kooperatif işlerinde kullanılıp kullanılmadığı, kooperatifin herhangi bir borcunun bulunup bulunmadığı, mevcutsa miktarının ne kadar olduğu ve bunun nereden kaynaklandığının tespitinden sonra sanıkların uhdelerinde kooperatif parası bulunup bulunmadığı, varsa bundan sanıkların ne oranda sorumlu olduklarına dair rapor aldırılarak sonucuna göre hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerekirken eksik incelemeyle yazılı şekilde hükümler kurulması, Kabule göre de; Sanıkların eylemlerinin görevi ihmal suçu kapsamında kaldığı kabul edildiği halde TCK"nın 257/2. yerine 257/1. maddesi uyarınca mahkumiyetlerine karar verilip, hüküm fıkrasının B bendinde mahkumiyet hükmüne konu aynı eylemler nedeniyle bu kez zimmet suçundan beraet kararı verilmek suretiyle çelişkiye neden olunması, Kanuna aykırı, katılan C.. Ç.., katılan vekili ve sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.