Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3601 Esas 2019/7163 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3601
Karar No: 2019/7163
Karar Tarihi: 12.06.2019

Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3601 Esas 2019/7163 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan sanığı TCK’nın 133/2, 52/4, 133/3, 52/4, 53/1. maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkum etti. Sanığın avukatı ise mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemiyle başvurarak yargıtaydan karar çıkarmak istedi. Ancak başvuru kabul edilmedi. Bu arada kanun maddelerinden biri olan 139/1. madde ve fıkrasında şikayete tabi olan suçun soruşturulmasının ve kovuşturulmasının belirtildiği, katılanın şikayetinden vazgeçtiği anlaşıldığından hüküm 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozuldu. Ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu durumda, TCK'nın 73/4, 133/3, 139/1 ve CMK'nın 223. maddeleri gereğince sanığın davasının düşmesine karar verildi. Kanun maddeleri ve anlamları:
- TCK’nın 133/2. maddesi: Kişilerin konuşmalarını dinlemenin ve bunları kaydetmenin cezasını düzenler.
- TCK'nın 52/4. maddesi, basın yayın yoluyla işlenen suçlarda, yalan haber, herkese açık yerlerde toplanma gibi durumlarda uygulanan ceza artış

12. Ceza Dairesi 2019/3601 E. , 2019/7163 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması
Hüküm : TCK"nın 133/2, 52/4, 133/3, 52/4, 53/1. maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyet

Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- TCK’nın 133/2. madde ve fıkrası gereğince kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, sanık hakkında TCK’nın 133/2. madde ve fıkrası gereğince 17.07.20118 tarihinde verilen 600 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç vasfına ilişkin herhangi bir temyiz istemi de bulunmadığından sanık müdafinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE;
2- TCK’nın 133/3. madde ve fıkrası gereğince kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın üzerine atılı kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçu TCK"nın 133/3. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı Kanunun 139/1. madde ve fıkrasında soruşturulmasının ve kovuşturulmasının şikayete tabi olduğunun belirtildiği, katılanın 16.07.2018 tarihli dilekçesi ile sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği, dosya içeriği itibariyle de CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık. hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. 133/3, 139/1 ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE; 12.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.