Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Temyiz incelemesi, yöntemine uygun davetiye tebliğine rağmen müdafii gelmeyen sanık ... ve duruşmalı inceleme isteği bulunmayan diğer sanık ... yönünden duruşmasız olarak yapıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Her ne kadar ..., tebliğnamede sanık olarak gösterilmiş ise de, adı geçen hakkındaki beraat hükmüne yönelik olarak temyiz talebi bulunmadığından inceleme dışında tutulmuştur.
A) Sanık ... hakkındaki hükmün incelenmesinde:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenin dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 19/1. maddesi gereğince, sanığa verilecek ceza Ukrayna Ceza Kanununda öngörülen cezanın üst sınırından fazla olamayacağından, Türkiye ile Ukrayna"nın taraf olduğu “Yabancı Hukuk Hakkında Bilgi Edinilmesine Dair Avrupa Sözleşmesine Ek Protokol” hükümleri uyarınca ya da uzman kişi veya kuruluşların bilgisine başvurulmak suretiyle, Ukrayna Ceza Kanununun ilgili hükümlerinin tespit edilerek cezanın üst sınırı belirlendikten sonra sanık hakkında ceza tayin edilmesi gerektiği gözetilmeksizin eksik araştırma ile hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan hükmün BOZULMASINA,
B) Sanık ... hakkındaki hükmün incelenmesinde:
Suç konusu eroinin Türkiye’den ihraç edildiğine dair yeterli delil bulunmaması, sanığın Ukrayna Odesa ili İllichivsk Mahkemesince cazalandırılıp hükmün kesinleşmiş olması karşısında, sabit olan fiilinin "yurt dışında uyuşturucu madde ithal etme" suçunu oluşturduğu, 5237 sayılı TCK"nın 13. maddesine göre, yurt dışında işlenen uyuşturucu madde ithal etme suçundan dolayı Türkiye"de yargılama yapılabilmesi için yabancı ülkede hüküm verilmemiş olması gerektiği, hüküm verilmiş ise aynı suçtan Türkiye"de yeniden kovuşturma yapılamayacağı, böylece yabancı ülkede hüküm verilmesi halinde aynı fiilden dolayı birden fazla hüküm verilemeyeceğine ilişkin "non bis in idem" kuralının kabul edildiği gözetilmeden; TCK"nın 13. maddesi ile CMK"nın 223. maddesinin 7. fıkrası uyarınca sanık hakkındaki davanın reddine karar verilmesi yerine sanığın mahkûmiyetine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan hükmün BOZULMASINA,
27.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.