Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/5596 Esas 2014/2702 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul 9. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/10/2012
NUMARASI : 2011/7-2012/370

Davacı T.. A.. vekili tarafından, davalı T.. Çiçekçilik ve Servis Hizmetleri Ltd. Şti aleyhine 06/01/2011 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/10/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 19/02/2014 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Dosya kapsamında taraflar arasında davacı tarafın tazminata konu ettiği haksız eylem davranışı öncesi ticari ilişki bulunduğu açıktır. Buna göre taraflar tacirdir. Davalı taraf davacının o ticari ilişkilerinden meydana gelen (ödememe iddiası kapsamında) iyi niyetli olmadığını zarar gördüğünü vs. ileri sürmüştür. Bu dosya bilgi ve belgelerle sabit olduğuna
göre davalının eylemi davacı tarafın sözleşmeye aykırı eylemlerinden doğan tepkiselliği içermektedir. Dolayısıyla tepkisel tabanlı davalı eyleminde davacı tarafın sebebiyet verme anlamında kusur bulmaktadır. Bu kusur şüphesiz ki tacirlerin basiretli olmayan davranışları kapsamına girmektedir. Kusur, kişi veya tüzel kişilerin hak kazanmasını önleyen bir ögedir. Diğer ifadeyle hukukta hiç kimse kendi kusuruna dayanarak hak elde edemez. Belirttiğimiz üzere davacı tarafın bahsedilen kusuru nedeniyle davanın reddi gerektiği düşüncesinde olduğumuzdan çoğunluk görüşüne katılmamaktayız. 19/02/2014