Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : 1- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında TCK"nın 134/2, 53/1. maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyet
2- Sanık ... hakkında CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraaat

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanıklar ..., ... ve ...’un mahkumiyetine, sanık ...’ın beraatine ilişkin hükümler sanıklar ... ve ... müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde:
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanığın cezalandırılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın üzerine atılı özel hayatın gizliliğini ihlal suçu TCK"nın 134/2. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı Kanunun 139/1. madde ve fıkrasında soruşturulmasının ve kovuşturulmasının şikayete tabi olduğunun belirtildiği, katılanın 06.09.2013 tarihli sanığında hazır bulunduğu kovuşturma aşamasındaki ifadesinde sanık hakkında şikayetten vazgeçtiğini beyan ettiği, dosya içeriği itibariyle de CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık. hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. 134/2, 139/1 ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE;
3- Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik katılan vekilinin ve sanıklar müdafiinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin ve sanıklar müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suç tarihinde yürürlükte bulunan TCK’nın 134/2. madde ve fıkrasına göre özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan temel cezasının 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezasını gerektirdiği, sanıklar hakkında alt sınırdan uzaklaşılarak temel cezanın belirlendiğinin belirtilmesine rağmen, sanıklar hakkında 1 yıl 3 ay hapis cezasına hükmedilerek alt sınırında altında temel cezanın belirlenmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafiinin ve katılanın vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.