Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/16819 Esas 2014/4582 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/16819
Karar No: 2014/4582
Karar Tarihi: 24.04.2014

Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/16819 Esas 2014/4582 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesi, zimmet suçundan sanık hakkında verilen kararda temyiz itirazları reddetti. Ancak, sanığın sahtecilik eylemini belge düzenleme yetkisi bulunan okul müdürünü kandırarak gerçekleştirmesi nedeniyle TCK'nın 204/2. maddesi uygulandı. Ayrıca, dolandırıcılık suçundan verilen adli para cezasının hesaplanmasında hata yapıldığına ve eksik ceza tayini yapıldığına karar verildi. Kararın açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı da tartışıldı. Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen hükümde, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki hak yoksunluğuna ilişkin koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanacağına karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır:
-TCK 204/2: Sahtecilik suçu belge veya ödeme aracı gibi bir kıymetli evrak düzenleme veya düzenlenmiş bir kıymetli evrakta değişiklik yapma suretiyle işlendiğinde, suçun niteliğine ve hükümden önce ödenen veya zabta bağlanan bir para cezası verilmiş olmasına bakılmaksızın, hapis cezasına hükmolunur.
-TCK 158: Temel gün karşılığı para cezası, artırma ve eksiltmeler yapılıp, TCK'nın 52. maddesine göre adli para cezasına ç

5. Ceza Dairesi 2013/16819 E. , 2014/4582 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2007/261147
MAHKEMESİ : Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/06/2007
NUMARASI : 2006/60 Esas, 2007/179 Karar
SUÇ : Zimmet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın sahtecilik eylemini belge düzenleme yetkisi bulunan okul müdürünü kandırarak gerçekleştirmesi karşısında TCK"nın 204/1. maddesi yerine yazılı şekilde 204/2. maddesi ile uygulama yapılması,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 12/02/2013 gün ve 2012/15-1364-2013/51 sayılı Kararında açıklandığı üzere; dolandırıcılık suçundan adli para cezasına karar verilirken, TCK"nın 158. maddesinin birinci fıkrası uyarınca hükmolunan gün karşılığı para cezasının, artırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra, aynı Kanunun 52. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilerek, ulaşılan cezanın suçtan elde edilen menfaatin iki katından az olması durumunda adli para cezasının, anılan Kanunun 158. maddenin birinci fıkrasının son cümlesi uyarınca suçtan elde edilen menfaatin iki katına çıkarılması gerektiği gözetilmeden, adli para cezasının, temel gün olarak suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katı olarak belirlenmesi, artırma ve eksiltmelerin de bu miktar üzerinden yapılması suretiyle sanık hakkında eksik adli para cezası tayini,
Hükümden sonra 08/02/2008 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca sanık yararına olan 5728 sayılı Kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası ile değişik CMK"nın 231/5. maddesinde hapis cezası için öngörülen sınırın 2 yıla çıkarılması ve anılan maddenin 2. fıkrası ile de 231/14. maddesindeki soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı suç olma koşulunun kaldırılması karşısında, sanığın adli sicil kaydı da nazara alınarak mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının karar yerinde tartışılması lüzumu,
Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükümde TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan mahrum bırakmaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.