Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/11765 Esas 2017/1642 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı, ... köyü ... ada ... parsel sayılı taşınmazın yörede yapılan kadastro çalışmaları sırasında davalı adına tespit edildiğini, oysa bu yerin çalılık ve fundalıktan açılma bir yer olup Devletin hüküm ve tasarrufunda bulunduğunu, davalının taşınmaz üzerinde sürdüğü zilyetliğe değer verilemeyeceğini ileri sürerek, kadastro tespitinin iptali ile Hazine adına tapuya tescilini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kabulü ile tespitin iptaline çekişmeli taşınmazın orman vasfıyla Hazine adına kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, otuz günlük askı ilan süresi içinde açılan kadastro tespitine itiraz davasıdır.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1953 yılında 5602 sayılı Kanun uyarınca tapulama çalışmaları yapılmıştır. 2011 yılında ise 6831 sayılı Kanun uyarınca orman kadastrosu ve 2/B çalışmalarına başlanmış ve çalışmalar 18/07/2013 tarihinde ilan edilerek kesinleşmiştir. 2014 yılında ise 3402 sayılı Kanun uyarınca arazi kadastrosu yapılmış olup 31/12/2014-29/01/2015 tarihleri arasında ilan edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi kurulu tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu ormanlarda sürdürülen zilyetliğe hukuken değer verilemeyeceği belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince davalıdan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve alınan temyiz harcının istek halinde iadesine
28/02/2017 gününde oy birliği ile karar verildi.