Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/11704 Esas 2017/1641 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili dava dilekçesinde; ... köyü ... ada ... parsel sayılı taşınmazın yapılan kadastro çalışmaları sırasında davalı adına tespit edildiğini, bu yerin çalılık ve fundalıktan açılma bir yer olup Devletin hüküm ve tasarrufunda bulunan yerlerden olup, davalının zilyetlikle kazanmasının mümkün olmadığını belirterek kadastro tespitinin iptali ile Hazine adına tapuya tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulü ile dava konusu ... ili, Merkez ilçesi, ... köyü, ... ada ... sayılı parselin öncesinin orman olması sebebiyle yapılan tespitin iptali ile orman vasfıyla Hazine adına kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, 30 günlük sürede açılan kadastro tespitine itiraz davasıdır.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1953 yılında 5602 sayılı Kanun uyarınca tapulama çalışmaları yapılmıştır. 2011 yılında ise 6831 sayılı Kanun uyarınca orman kadastrosu ve 2/B çalışmalarına başlanmış ve çalışmalar 18/07/2013 tarihinde ilan edilerek kesinleşmiştir. 2014 yılında ise 3402 sayılı Kanun uyarınca arazi kadastrosu yapılmış olup 31/12/2014 - 29/01/2015 tarihleri arasında ilân edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi kurulu tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince davalıdan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 28/02/2017 gününde oy birliği ile karar verildi.