Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13538 Esas 2020/1874 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13538
Karar No: 2020/1874
Karar Tarihi: 04.02.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13538 Esas 2020/1874 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçuna verilen ceza, adli para cezası olduğu için temyiz edilemez. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarına verilen cezalar incelenmiş, konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından işlendiği anlaşıldığından sanığa verilen cezanın TCK'nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiği tespit edilmiştir. Ayrıca, hırsızlık suçuna verilen cezada etkin pişmanlık indirimi yapılmış fakat indirimde TCK'nın 168/1 maddesi yerine 168/2 maddesi yazılmıştır. Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesinde bazı bölümlerin iptal edilmesi kararının da dikkate alınarak, hak yoksunluklarının hırsızlık suçu yönünden uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Karar, temyiz itirazlarının reddedilmesi ve hükümlerin istem gibi onanması şeklinde sonuçlanmıştır.
Gözden Geçirilmesi Gereken Kanun Maddeleri:
- 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi
- TCK'nın 119/1-c maddesi
- TCK'nın 168/1 ve 168/2 maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (iptal edilen bölümleri)

2. Ceza Dairesi 2019/13538 E. , 2020/1874 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık ve müdafiinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya kapsamına göre, konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanığa verilen cezanın TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde etkin pişmanlıktan dolayı indirim yapılırken uygulama maddesinin TCK’nın 168/2. maddesi yerine 168/1 olarak yazılması etkin pişmanlığın kovuşturma aşamasında gösterilmesi nedeniyle 1/2 oranında indirim yapılması karşısında mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının hırsızlık suçu yönünden uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 04.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.