Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/8288 Esas 2018/7132 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8288
Karar No: 2018/7132
Karar Tarihi: 09.05.2018

Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/8288 Esas 2018/7132 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişiye yapılan hakaret ve tehdit eylemlerinde sanığın suçlu olduğunu ve hükümlü olması gerektiğini belirtti. Ancak, kararda TCK'nın 53/1-c maddesi ile ilgili bir hatanın yapıldığı vurgulandı. Bu maddenin koşullu salıverme tarihine kadar hak yoksunluğuna karar verilmesini öngördüğü, ancak hükümden kaldırılmış olan TCK'nın 53/1-b maddesi ile ilgili bir hüküm uygulama olanağı kalmadığı belirtildi. Bu sebeple mahkeme kararı, TCK'nın 53/1-c maddesi uyarınca sanığın cezanın tamamını ya da koşullu salıverme tarihine kadar hak yoksunluğuna çarptırıldığı şekilde düzeltilerek onaylandı. Kanun maddeleri açıklamalı olarak:
- TCK'nın 53/1-c maddesi: Mahkeme, bir suçtan dolayı hüküm giyen kişinin koşullu salıverilmesi durumunda hak yoksunluğuna karar verebilir. Bu hak yoksunluğu, sanığın cezanın tamamını çekmesi veya koşullu salıverme tarihine kadar devam edebilir.
- TCK'nın 53/1-b maddesi: Mahkeme, bir suçtan dolayı hüküm giyen kişinin belirli haklarından yoksun bırakılmasına karar verebilir. Ancak, bu madde Anayasa Mahkemesi tarafından hükümsüz kılınmıştır.

18. Ceza Dairesi 2016/8288 E. , 2018/7132 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1-TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi yerine, (c) bendindeki tüm haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksunluğa karar verilmesi,
2-TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık ..."nun temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararların açıklanan noktası tebliğnameye kısmen uygun olarak, “TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” biçiminde değiştirilmek ve “TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın” karardan çıkarılmak suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/05/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.