MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatil ücreti, maaş alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile maaş, fazla mesai, genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödenmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Fazla mesai ücret alacağının ispatı konusunda taraflar arasında ihtilaf vardır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre davacının hafta içi çalışması ara dinlenmesi düşüldükten sonra 9x5=45 saattir, Cumartesi çalışması ise fazla mesai süresi olarak kabul edilerek haftalık 6 saat fazla mesai yaptığı tespit edilmiş ise de, hükme esas alınan davacı tanığı ..... ifadesinde 2008/Temmuz-2009/Temmuz tarihleri arasında işyerinde çalıştığını ve “İlk 6 ay Cumartesi akşam 15:00-16:00 ya kadar çalıştık. Kışın cumartesi günleri gelmeyin dediler ama o günün parasını da bize vermediler” şeklinde beyanda bulunduğundan davacının 2008/Temmuz-2009/Temmuz tarihleri arasında kış aylarında Cumartesi çalışılmadığı, dolayısıyla fazla mesai yapılmadığı anlaşılmaktadır.
Yukarıdaki açıklamalar doğrultusunda 2009 yılı Ocak, Şubat, Mart aylarında fazla mesai hesaplaması yapılmaması gerekirken yazılı şekilde fazla mesai alacağına hükmedilmesi hatalıdır.
3- Hafta tatili alacağının ispatı konusunda taraflar arasında ihtilaf vardır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanları doğrultusunda davacının tüm hizmet süresince iki haftada bir Pazar günü çalışıldığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de, davacı tanıklarından .... ifadesinde hafta tatili çalışmasına ilişkin beyanda bulunmazken diğer davacı tanığı.... işyerinde 2008/Temmuz-2009/Temmuz tarihleri arasında çalışmış olup ifadesinde “Pazar günü bir yıl içinde en az 10 Pazar çalıştığımı hatırlıyorum” şeklinde beyanda bulunduğundan mahkemece bu beyan doğrultusunda 2008/Temmuz-2009/Temmuz tarihleri arasında 10 günlük hafta tatili ücret alacağı hesabı yapılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
4-Ulusal bayram genel tatil ücret alacağının ispatı konusunda taraflar arasında ihtilaf vardır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanları doğrultusunda davacının tüm hizmet süresince dini bayramların ilk günü hariç genel tatillerde çalışıldığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de, davacı tanıklarından.... ifadesinde ulusal bayram genel tatil çalışmasına ilişkin beyanda bulunmazken diğer davacı tanığı...işyerinde 2008/Temmuz-2009/Temmuz tarihleri arasında çalışmış olup ifadesinde “Resmi tatillerde çalışıyorduk. Dini bayramlarda sadece Ramazan bayramının bayramın ilk günü izin yapıyorduk, diğer günler çalıştık. Kurban Bayramında o sene 4 gün izin yaptık. Diğer tarihlerde ki Kurban ve Ramazan bayramında nasıl izin yaptıklarını ben bilmiyorum” şeklinde beyanda bulunduğundan mahkemece bu beyan doğrultusunda 2008/Temmuz-2009/Temmuz tarihleri arasındaki resmi tatillerin tamamında çalışıldığı ancak Ramazan Bayramının ilk günü ve Kurban Bayramının 4 günü çalışılmadığı kabul edilerek ulusal bayram genel tatil ücret alacağının hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.