Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/17764 Esas 2015/435 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, fark kıdem tazminatı ile fark ihbar tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı fark alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının davalı işyerinde çalışma süresi noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda, davacı işçinin işe giriş tarihi 01.10.1998, işten ayrılış tarihi ise 15.08.2008 olduğuna göre; hizmet süresinin dokuz yıl on ay ondört gün olduğu dikkate alınmaksızın, bilirkişinin çalışma süresini on yıl iki ay onbeş gün olarak belirleyen ve hesaplamaları buna göre yapan raporuna itibar edilerek hüküm kurulması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.