12. Ceza Dairesi 2017/11790 E. , 2019/7108 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-b, 62, 50/1-a, 52/1, 2, 4, 53/6. maddeleri
uyarınca mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4 ile 5275 sayılı Kanunun 106.maddesine yönelik uygulama, bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK"nın 89/1. maddesinde hapis cezası ile adli para cezası seçenek yaptırım olarak öngörülmesine rağmen, uygulama yapılırken hürriyeti bağlayıcı cezanın tercih edilmiş olması sebebiyle, aynı Kanunun 50/2. maddesi hükmü uyarınca hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir sebebe dayanmayan temyiz itirazının reddine, ancak;
1-Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saiki” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Katılanın yaralanmasının yüzünde sabit ize neden olduğu tespit edilmesine rağmen, artırım maddesinde TCK’nın 89/2-d fıkrasının gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasındaki “failin amaç ve saiki” ibaresinin hükümden çıkarılması ile hükmün 2.fıkrasındaki “TCK’nın 89/2-b” ibaresi çıkarılarak yerine “TCK’nın 89/2-b, d” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
