Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/3860 Esas 2018/233 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5., TCK"nın 53, 58/9 ve 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet (İstinaf başvurusunun esastan reddine)

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre, yapılan inceleme sonunda dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre; yapılan incelemede;
1-Olay tarihinde sanığın üzerinden ele geçirilen ajandadaki özerklik, öz yönetim, öz savunma, komün, meclis, demokratik toplum kongresi ve KCK yapılanması gibi konulara ilişkin el yazması notların örgütsel doküman niteliğinde oldukları ve yapışkanlı kağıtlar üzerine yazılı notların içeriklerinden bahse konu notların eğitim verilmek üzere hazırlandığı ya da o amaca yönelik gözden geçirildiği sonucuna varılmakta ise de savunmanın aksine, notlarda sanığın eğitim vermek fiilini icra ettiğine dair bir ifade ya da dosyaya yansıyan harici bir delil bulunmaması karşısında, mevcut delillerle sadece eğitim için not hazırlanması olgusunun tespit edilebildiği ve tespit edilen bu eylemin terör örgütü üyeliği için yeterli olup olmayacağına ilişkin kabulünün Yargıtay denetimini gerektireceği nazara alındığında, sanığın PKK/KCK terör örgütünün hiyerarşisine dahil olarak örgüt mensuplarına siyasi eğitim vermek suretiyle atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yetecek kesin
ve inandırıcı delil bulunmadığı halde; yetersiz gerekçe ile beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
a- Örgüt mensubu sanık hakkında TCK2nın 58/9. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiş olmasına rağmen adli sicil kaydında yer alan mahkumiyetinin tekerrüre esas olduğundan bahisle TCK"nın 58/6. maddesinin de uygulanmasına karar verilmesi,
b- Mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanma şekli ile süresi ve mercii, 5275 saylı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108. maddesinde düzenlenmiş olup aynı maddenin 5. fıkrası ile de tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde koşullu salıverilmeye ilişkin hükümlerin uygulanacağı hükme bağlanmıştır. Bu nedenle denetimli serbestlik süresinin infaz aşamasından 5275 sayılı Kanun hükümleri uyarınca tayin ve tespiti gerektiği gözetilmeden, infazı kısıtlar biçiminde "1 yıl süre ile" denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, bozma nedeni itibariyle sanık hakkında Diyarbakır 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/481 Esas ve 19.01.2017 tarihli CMK"nın 94. maddesi uyarınca hükümle çıkarılan yakalama kararının kaldırılmasına, 09.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.