Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/32268 Esas 2018/12010 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/32268
Karar No: 2018/12010
Karar Tarihi: 16.05.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/32268 Esas 2018/12010 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirketin işten çıkardığı şoför müvekkilinin işçilik alacaklarının tahsili için açılan dava kısmen kabul edildi. Ancak, hafta tatili taleplerinde çelişkili bir hüküm verilmesi ve İçtihadı Birleştirme Kararı'na aykırı davranılması sebebiyle karar temyiz edildi. Yüksek Mahkeme kararı bozdu ve davacının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına karar verdi.
Kanun Maddeleri: Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 298/2 maddesi ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu.

22. Hukuk Dairesi 2015/32268 E. , 2018/12010 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı yanında şoför olarak 01.02.1995 tarihinde işe başladığını, davalı şirketin yaşadığı ekonomik kriz ve piyasa koşulları nedeniyle kadrolarında daraltmaya gittiklari gerekçesi ile 10.09.2012 tarihinde işveren tarafından müvekkilinin işten çıkartıldığını iddia ederek bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Gerekçe - hüküm çelişkisi, 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına aykırı olup, salt bu aykırılık bozma sebebidir.
Bu husus 6100 sayılı HMK.nun 298/2. maddesinde de “Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.” şeklinde özellikle düzenlenmiştir.
Mahkemece hüküm gerekçesinde bir yandan “...... hafta tatili taleplerinin hakkaniyet indirimi yapılarak kabulü gerekmiş," denirken diğer yandan hafta tatili alacağı talebinin takdiri indirim yapılmadan dava dilekçesindeki talep kadarının hüküm altına alınması suretiyle karar gerekçesinde kendi içerisinde çelişki yaratılmıştır. Açıklanan yasal düzenlemeler ve ilkeler dikkate alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
Sonuç olarak, Mahkemece 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına ve HMK.nun 298/2 maddesine aykırı karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.