Zimmet - görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/16777 Esas 2014/4555 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 5 - 2013/16179
MAHKEMESİ : Akşehir Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/09/2012
NUMARASI : 2010/238 Esas, 2012/80 Karar
SUÇ : Zimmet, görevi kötüye kullanma

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Hazinenin görevi kötüye kullanma suçuyla ilgili olarak CMK"nın 237 ve 238. maddelerine göre usulüne uygun şekilde başvurarak katılan sıfatını kazanmaması ve bu suçun doğrudan zarar göreni olmaması nedeniyle bu suçtan kurulan hükümleri temyiz hakkı bulunmadığından, bu hükümler yönünden temsilcisinin temyiz istemlerinin CMUK"nın 317. maddesi uyarınca reddiyle incelemenin katılan Hazine temsilcisinin sanık M.. T.. hakkında zimmet suçundan kurulan beraet, sanık M.. K.. müdafiin ise mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık M.. T.. hakkında zimmet suçundan kurulan beraet hükmünün temyiz incelemesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraet hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık M.. K.. hakkında zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesine gelince;
Suçu TCK"nın 53/1-d maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işleyen sanık hakkında 53/5. maddesi uyarınca "cezanın infazından sonra işlemek üzere hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar 53/1-d maddesindeki hak ve yetkileri kullanmasının yasaklanmasına" şeklinde karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde sınırlı uygulama yapılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan yoksun bırakılması şeklinde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan hak yoksunluğuna ilişkin bölümün “sanığın TCK"nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan ise 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.