Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/3910 Esas 2019/6245 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 21. maddesinde; “İş kazası ve meslek hastalığı, işverenin kastı veya sigortalıların sağlığını koruma ve iş güvenliği mevzuatına aykırı bir hareketi sonucu meydana gelmişse, Kurumca sigortalıya veya hak sahiplerine bu Kanun gereğince yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değeri toplamı, sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı olmak üzere, Kurumca işverene ödettirilir. İşverenin sorumluluğunun tespitinde kaçınılmazlık ilkesi dikkate alınır…” düzenlemesi getirilmiştir.
Davacı Kurum, 10.11.2011 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu yaralanan sigortalıya bağlanan gelir ve yapılan hastane masraflarının tahsili istemine ilişkin olup, Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş ise de, yapılan araştırma ve inceleme hüküm kurmaya yeterli ve elverişli değildir.
Eldeki davada, bozma ilamı sonrası alınan kusur raporunda, işveren %60 oranında kusurlu, davalı şirkette işletme müdürü olan ve ceza davasında mahkum olan dava dışı ... iş bu %60 şirket kusurunun içinde kalmak kaydıyla %15 oranında kusurlu, ve kazalı %40 oranında kusurlu kabul edildikleri rapor edilmiş ve bu kusur oranlarına göre de Mahkemece hüküm tesis edilmiştir.
Somut olayda davalı işveren bozma ilamı öncesi verilen ilk hükmü temyiz etmemiş olup, %60 davalı şirket kusuru bakımından davacı Kurum lehine oluşan usuli kazanılmış hakkı ortadan kaldıracak şekilde ceza dosyasında mahkum olan davalı şirket müdürünün kusurunun da davalı şirketin %60 kusurunun içinde değerlendirilmek suretiyle hüküm kurulması yerinde değildir.
Mahkemece, bozma öncesi verilen ilk kararda kusur yönünden davalı işveren temyizi olmaması nedeni ile davacı Kurum lehine oluşan usuli kazanılmış hak gözetilerek yukarıdaki açıklamalar ışığında, İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği ile iş kazasının vuku bulduğu iş kolunda uzman bilirkişi heyetinden kusur oran ve aidiyeti konusunda yeniden rapor alınarak, sonuca göre hüküm kurulması gerekirken, eksik araştırma ve yanılgılı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm tesisi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 18.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.