5809 ve 5607 sayılı Kanunlara muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/21038 Esas 2018/2121 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 ve 5607 sayılı Kanunlara muhalefet
HÜKÜM : 5809 sayılı Kanuna muhalefet suçundan beraat, 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Katılan ... İdaresi vekilinin sanık hakkında 5809 sayılı Yasa uyarınca verilen beraat kararını temyizi üzerine yapılan incelemede;
Suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi"nin kamu davasına katılmasına karar verilmesi de hükmü temyize yetki vermeyeceğinden, Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca oybirliğiyle REDDİNE,
II- Sanık ... katılan ... İdaresi vekilinin mahkumiyet hükmünü temyizi üzerine yapılan incelemede ise;
İddianame ile 5809 sayılı Yasaya muhalefet suçundan açılan davada; sanık hakkında 5809 sayılı Yasanın 63/9. fıkrası gereğince beraat, 5607 sayılı Yasanın 3/5. fıkrası gereğince mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de; sanık hakkında 5607 sayılı yasadan açılmış bir dava bulunmadığı halde yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
1- Adli sicil kaydı bulunmayan ve talimatla savunmaları alınan sanığın dosyaya yansıyan olumsuz kişiliği tespit edilmediği halde sanığın kişilik özellikleri duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurulduğunda yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaat meydana gelmediği gerekçesiyle sanığın kişilik özelliklerinin ne olduğu belirtilmeden yetersiz gerekçe ile ve kaçak eşyaya mahsus tespit tutanağıda ekli olmayan talimatla alınan savunma yaptığı nazara alınarak, dava konusu eşyanın cif değeri esas alınarak tespit edilen "eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplam tutarı olan miktarın kamu zararı olduğunun sanığa bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanunun 231/9. fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- Sanığın lehe hükümlerin uygulanması talebinde bulunduğu gözetilerek 5237 sayılı TCK.nun 62. maddesinde takdiri indirim nedeni olarak "failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi" hususların düzenlenmesi karşısında, bu hususlar tartışılarak bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yetersiz gerekçe ile takdiri indirim yapılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- Kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin TCK.nun 50/1-a madde ve fıkrası yerine TCK.nun 50. maddesi olarak yine gün adli para cezası ile hapisten çevrilen adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK.nun 52/2. maddesi yerine TCK.nun 52. maddesi olarak yazılması suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
4- Eşyanın müsaderesine karar verilirken TCK.nun 54/4. maddesi gereğince müsaderesi yerine TCK.nun 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
5- Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan kurum lehine maktu vekalet ücreti yerine dilekçe yazım ücretine hükmolunması;
Yasaya aykırı, sanık ... katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.