Hırsızlık - kamu malına zarar verme - işyeri ve konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/1795 Esas 2018/6382 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, kamu malına zarar verme, işyeri ve konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I. Müştekiler ... ve ..."e yönelik işyeri dokunulmazlığını ihlal ve tüm mala zarar verme suçlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II. Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık, kamu malına zarar verme ve müştekiler ..., ... ve ..."a yönelik konut dokunulmazlığını ihlal suçlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 04/06/2013 tarih, 2012/12-1526 Esas- 2013/286 sayılı kararında açıklandığı üzere, ertelemenin de hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinin de cezanın, suçlunun kişiliğine uydurulması yollarından biri olduğu ve mutlak olarak birinin diğerinden daha lehe olduğundan söz edilemeyeceği, ödeme gücü bulunmayan bir sanık için ertelemenin, daha lehe olacağı, öncelikle erteleme koşullarının bulunup bulunmadığı belirlendikten sonra, ertelemeye karar verilmemesi halinde T.C.K."nun 50/3. maddesindeki yasal zorunluluk nedeniyle hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesi gerektiği gözetilmeden, işsiz, cezaevinde olduğu ve ödeme gücü bulunmadığı belirlenen suça sürüklenen çocuk hakkında erteleme hususu değerlendirilmeden, hükmedilen hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle 7.000 TL. sı kesin nitelikte olan toplam 46.500 TL. adli para cezasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25/04/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.