5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/30185 Esas 2020/19366 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/30185
Karar No: 2020/19366
Karar Tarihi: 11.12.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/30185 Esas 2020/19366 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, 5607 sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkumiyet kararı verdi. Temyiz edilen kararın incelenmesinde, suçtan zarar gören Gümrük İdaresi vekilinin katılmaması nedeniyle temyiz isteminin reddedileceği, ancak sanığın temyiz istemlerinde herhangi bir reddi nedeni olmadığı için işin esasına geçildiği belirtildi. Kararda, 7242 sayılı Kanun'la 5607 sayılı Kanun'un bazı maddelerinde yapılan değişikliklerin sanık lehine olduğu ve ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının araştırılarak sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulandı. Bu nedenle, yerel mahkeme hükmü bozuldu ve dosya mahkemeye gönderildi. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle: 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesi, 5/2. maddesi (değiştirilen), 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi, 63. maddesi, 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası ve TCK'nin 7. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2019/30185 E. , 2020/19366 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
A) Suçtan zarar gören Gümrük İdaresi vekilinin temyiz istemlerine yönelik incelemede,
26/02/2015 tarihli duruşma davetiyesi tebliğ edilerek davadan haberdar edildiği hâlde, duruşmaya katılmayan ve CMK"nun 237. maddesine uygun biçimde hüküm verilinceye kadar talepte bulunup katılan sıfatını almayan suçtan zarar gören idare vekilinin vaki temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
B) Sanığın temyiz istemlerine yönelik incelemede,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 11/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.