Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/176 Esas 2015/1422 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Karacabey 1. Asliye Hukuk İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/09/2013
NUMARASI : 2012/66-2013/379


Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Davalı A.. G.." nun temyizi bakımından yapılan incelemede; 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 8.maddesi hükmüne göre İş Mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların 8 gün içinde temyiz olunması gerekir.
Olayda hüküm 07.10.2013 tarihinde temyiz eden davalı A... G... tebliğ edilmiş, temyiz ise 21.10.2013 tarihinde vuku bulmuştur. Şu duruma göre davada 8 günlük temyiz süresi geçmiştir.
O halde, 1.6.1990 Tarih ve l989/3 E. 1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı da gözönünde tutularak temyiz dilekçesinin süre aşımı yönünden reddi cihetine gitmek gerekmiştir.
Dava, davacının 2001 Şubat- 2011 Haziran tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının davalıya ait işyerinde 07.02.2001 – 14.01.2011 tarihleri arasında, 3577 gün asgari ücret düzeyinde gelir karşılığı hizmetinin bulunduğunun tespitine karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının ihtilaf konusu dönemde 26.06.2001- 30.11.2001 tarihleri arasında başka bir işyerinde çalıştığı, bunun dışında ihtilaflı dönemde davalı işyeri ya da başka bir işyerinde çalışmasının bildirilmediği, davalı işyerinin 20.03.2002 tarihinde 506 sayılı Kanun kapsamına alındığı görülmüştür.
Somut olayda; davacının ihtilaflı dönemde başka bir işyerinde çalışması bulunup bu dönem dışlanmadan ve bu işyeri ile davalı işyeri arasında organik bağ bulunup bulunmadığı araştırılmadan eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulduğu anlaşılmıştır.
Yapılacak iş, davacının 26.06.2001- 30.11.2001 tarihleri arasında çalıştığı işyeri ile davalı işyeri arasında organik ve hukuki bağ bulunup bulunmadığını araştırmak, iki işyeri arasında bağlantı bulunmadığı takdirde davacının 26.06.2001 tarihinden önceki çalışmaları yönünden zamanaşımı süresinin fazlasıyla geçtiğini göz önünde bulundurmak; böylelikle, toplanan ve toplanacak delillerin sonucuna göre davaya konu talep hakkında bir karar verilmekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle davalı A.. G.." nun temyiz dilekçesinin süreaşımı yönünden REDDİNE, hükmün davalı kurum vekili yönünden yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan A.. G.."na iadesine, 27/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.