Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-e, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ve müdafiinin yokluğunda verilen kararın sanık müdafiine değil, sanığa tebliğ edildiği, tebligatın usulüne uygun olmadığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin öğrenme üzerine temyiz başvurusu süresinde kabul edilerek yapılan incelemede,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Katılanın yaralanmasına ilişkin dosyada mevcut Adli Tıp Kurumundan alınan raporda, hayati tehlike geçirmeyecek ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandığının belirtilmesine rağmen, sanık hakkında TCK"nın 89/2-e. maddesi uyarınca arttırım yapılarak fazla ceza tayini,
2-Sanık hakkında belirlenen adli para ceza miktarının hesaplanması sırasında uygulama maddesinin TCK"nın 52/2. maddesi yerine TCK"nın 52/4. maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11/06/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.