Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17033 Esas 2018/11092 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/17033
Karar No: 2018/11092
Karar Tarihi: 27.12.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17033 Esas 2018/11092 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülmüş olan bir resmi belgede sahtecilik suçuyla ilgili davada, sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet kararının doğrudan MERNİS adresine yapılan tebliğinin usulsüz olduğu gerekçesiyle, sanık müdafine usulüne uygun tebligat yapılarak temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilmiştir. Toplanan delillerin değerlendirilmesi sonucu suçun sübutu kabul edilmiş ve hükümde isabetsizlik bulunmadığına karar verilmiştir. TCK’nin 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiş olan kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Kanun Madde Açıklamaları:
- Tebligat Kanunu'nun 21/1 maddesi: Tebligat yapılacak yerleşim yerindeki adrese tebliğ edilmesi gerektiğini belirtir.
- Tebligat Kanunu'nun 21/2 maddesi: Tebligat yapılacak kişinin adresi MERNİS'te kayıtlıysa doğrudan bu adrese tebliğ edilebileceğini belirtir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Yanıltıcı belge düzenlemek, kullanmak veya sahtecilik yapmak suçunu düzenler.
- Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiş karar: 2014/140 Esas, 2015/85 Karar numaralı karardır.

11. Ceza Dairesi 2017/17033 E. , 2018/11092 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın, aynı zamanda bilinen en son adresi olan ve mahkemedeki savunması sırasında beyan ettiği "... Mahallesi.... Caddesi No:65/1 Merkez-...." adresine öncelikle Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre tebliği gerekirken, Tebligat Kanunu"nun 21/2 maddesi gereğince doğrudan MERNİS adresine yapılan tebliğ usulsüz olduğundan, sanık müdafine 10.12.2014 tarihinde yapılan usulüne uygun tebligat üzerine, 17.12.2014 havale tarihli dilekçesindeki temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek inceleme yapılmıştır.
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış ve sanık müdafinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan hükmün istem gibi ONANMASINA, 27.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.