MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi ve reddedilen tazminat talepleri yönünden; davalı-davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve reddedilen tedbir/yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre; davacı-davalı kadının tüm, davalı-davacı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davacı-davalı kadın tarafından açılan evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davası ile davalı-davacı erkeğin açtığı aynı hukuki nedene dayalı birleşen davanın yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince davaların kabulüne karar verilerek kadının tazminat talepleri ile erkeğin yoksulluk nafakası talebinin reddine karar verilmiş ve erkek yararına tazminatlara hükmedilmiştir. Hükme karşı, erkek tarafından kusur belirlemesi, reddedilen yoksulluk nafakası ve tazminatların miktarı; kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen ve aleyhine hükmedilen tazminatlar yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmuş ve bölge adliye mahkemesince taraflar eşit kusurlu kabul edilerek feriler yönünden yeni hüküm kurulmuştur. Karar yukarıda belirtilen nedenlerle temyiz edilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararında; erkeğin eşine ve çocuklara küfür ettiği ve şans oyunları oynayıp borçlarını ödemediği; kadının da eşine hakaret edip aşağıladığı, yatakları ayırdığı, eşini kovduğu, damadını kayınpederini evine aldığı için tehdit ettiği, eşini ailesi ile görüştürmediği, eve misafir kabul etmediği ve sürekli eşya değiştirerek masraf yaptığı belirtilerek; boşanmaya neden olan olaylarda kadının ağır, erkeğin az kusurlu olduğuna hükmedilmiştir. Bölge adliye mahkemesi, kadının kusur belirlemesine yönelik başvurusunu kabul etmiş ve eş ve çocuklarına küfür edip şans oyunları oynayarak borçlarını ödemeyen erkek ile eşine hakaret eden, yatakları ayıran, onu kovan ve kızını babasını eve aldığı için tehdit eden kadının eşit kusurlu olduğuna hükmetmiştir. Bölge adliye mahkemesi kararında davalı-davacı erkeğe “eşine ve çocuklara küfür ettiği” vakıası kusur olarak yüklenmişse de bu konudaki tanık ifadeleri çelişkilidir. Tarafların ortak çocuğu Seren babasının genelde annelerine ve kendilerine küfür ettiğini beyan ederken; tarafların diğer çocuğu ... küfür ve hakaretin olmadığını beyan etmiştir. Bu nedenle, davalı-davacı erkeğe “eşine ve çocuklara küfür ettiği” vakıasının kusur olarak yüklenmesi yerinde olmamıştır. Bu itibarla, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tarafların bölge adliye mahkemesince kabul edilen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlarına göre davacı-davalı kadın ağır, davalı-davacı erkek az kusurludur. Hal böyleyken, tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
3-Gerçekleşen bu durum karşısında, boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakları zarar gören, mevcut ve beklenen menfaatleri zedelenen az kusurlu davalı-davacı erkek yararına Türk Medeni Kanunu’nun 174. maddesi gereğince uygun miktarda maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken erkeğin tazminat taleplerinin reddi yerinde görülmemiş ve kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA; bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ..."e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran ..."e geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 21.06.2021 (Pzt.)