İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2721 Esas 2020/2674 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde ... Belediye başkanı olarak görev yapan sanığın, belediyeye ait bazı gayrimenkulleri encümen kararı ve kira sözleşmesi olmaksızın ... ve ..."e kullandırmak suretiyle görevi kötüye kullandığının iddia ve kabul edildiği somut olayda, bozma üzerine yapılan yargılamada, 19/10/2016 tarihli raporda ...mevkiindeki belediyeye ait dükkanın kiraya verilmesinin fenni ve sıhhi yönden uygun olmadığının tespit edilmesi, bu dükkanın belediyenin sipariş ettiği çimentoların depo edilmesi şeklinde kullanıldığının beyan edilmesi, 20/10/2016 tarihli tutanaklar içeriğinde ise belediyeye ait fırının Eylül 1999 tarihinde ihale ile kiralanmaya başlandığı ve fırın işletmesine ek pasaj içerisinde yine belediyeye ait bir dükkanın depo olarak kullanılmasının izin verildiği ancak un deposu olarak kullanılmasının sağlıklı olmadığı nedeniyle Tarım İl Müdürlüğünce kullanılmasına müsaade edilmediğinden fırına depo olabilecek başka bir şahıstan dükkan kiralandığının tespit edilmesi karşısında, sanığın atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeterli, her türlü kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince yüklenen suçtan beraati yerine yanılgılı değerlendirme sonucunda yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanığın iki ayrı taşınmazı iki ayrı kişiye ihalesiz kiraya verdiğinin iddia edilmesi karşısında, bu iddialar bölünmeden ya da hangisinin sübuta erdiği hangisinin ermediğinin, her iki eylemin sübuta erdiği kanaatine varılmış ise TCK"nın 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Sanığın atılı suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilmesine rağmen aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 15/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.