Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5568 Esas 2019/7048 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5568
Karar No: 2019/7048
Karar Tarihi: 10.06.2019

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5568 Esas 2019/7048 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine hükmedildiği belirtilir. Kararın temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemelerde, katılan vekilinin temyiz istemi sadece vekalet ücretiyle sınırlı olduğu kabul edildi ve hükmün bozulması için gerekli koşullar oluşmadığı belirtildi. Ancak, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmemesinin kanuna aykırı olduğu vurgulandı. Bu nedenle, hüküm 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca bozuldu ve yeniden yargılamayı gerektirmeyen bir konuda yeniden karar verilmesi istendi. Hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sanıktan alınarak katılana 1980 TL maktu vekalet ücretinin verilmesine karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: TCK’nin 89/1 maddesi taksirle yaralama suçunu tanımlamaktadır. 62. maddesi ise cezanın tayininde takdir yetkisini belirlerken, 52/2 ve 53/6 maddeleri cezanın artırılması ve sınırları hakkında düzenlemeler içermektedir. 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ise yargılama usulüne ilişkin hük

12. Ceza Dairesi 2018/5568 E. , 2019/7048 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62, 52/2, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, katılan vekilinin temyiz isteminin vekalet ücreti ile sınırlı olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Her ne kadar tebliğnamede; katılanın soruşturma aşamasında alınan geçici rapora göre yaralanmasının nitelikli olduğunun tespit edildiği ve yaralanmaya ilişkin kati rapor aldırılarak sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gerekçesi ile hükmün bozulması istenmiş ise de, katılan vekilinin temyiz isteminin vekalet ücreti ile sınırlı olduğu anlaşıldığından, tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükme; ""Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret tarifesi uyarınca yargılamada kendisi vekille temsil ettiren katılan lehine 1980 TL maktu vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılana verilmesine"" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 10/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.