Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/1798 Esas 2020/15302 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1798
Karar No: 2020/15302
Karar Tarihi: 05.11.2020

Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/1798 Esas 2020/15302 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Sanık silahla tehdit suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçilmiştir. Vicdani kanının oluştuğu duruşma süreci yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, sanığın silahla tehdit eylemiyle suçun unsurlarını oluşturduğu saptanmış ve Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı kısmen bozulmuş ve TCK'nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkarılmak suretiyle hüküm düzeltilerek onanmıştır.
Detaylı açıklama:
- Silahla tehdit suçu işlendiği saptanmıştır.
- Sanığın suçu işlediği kanıtlanmıştır.
- Temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
- TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hüküm Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir.
- Bu nedenle, mahkeme kararı kısmen bozulmuş ve TCK'nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkarılmak suretiyle hüküm düzeltilerek onanmıştır.
- TCK'nın 53/1-b maddesi, suçun işlenmesi nedeniyle hak yoksunluğu cezası ve diğer adli yaptırımların uygulanmasına ilişkin düzenlemeleri içerir.
- Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı, bu hükmün Anayasa'ya aykırı bulunduğunu ve uygulanamayacağını belirtmektedir.

4. Ceza Dairesi 2017/1798 E. , 2020/15302 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Silahla tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen karardan tebliğnameye kısmen uygun olarak “TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım” çıkarılmak suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.