Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3992 Esas 2021/1473 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Düşme, Beraat

Koronavirüs (COVID-19) salgını ile mücadele kapsamında daha önce yasal sürelerin 7226 sayılı ve 25 Mart 2020 tarihli Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile 30 Nisan 2020 tarihine kadar uzatıldığı, 30 Nisan 2020 tarihli Yargı Alanındaki Hak Kayıplarının Önlenmesi Amacıyla Getirilen Durma Süresinin Uzatılmasına Dair Cumhurbaşkanı Kararı ile yasal sürelerin durma tarihinin 15 Haziran 2020 tarihine kadar uzatıldığı dikkate alındığında katılan vekilinin temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki temyiz talebinin süre yönünden reddi gerektiğine dair görüşe iştirak edilmemiştir.
A) 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen düşme kararlarına yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde:
Sanıklara yüklenen "2006 ve 2007 yıllarında sahte fatura düzenleme " suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiğinden kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürüldüğü gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
B) 2008 yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat hükümlerine katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesi:
Sanıklara yüklenen “sahte fatura düzenleme” suçunun 213 sayılı VUK"nin 359/b maddesindeki cezasının üst sınırına göre 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e maddesinde öngörülen asli dava zamanaşımının, zamanaşımını kesen son işlem olan sanıklar hakkında mahkumiyet hükmünün verildiği 22/11/2012 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanıklar hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 16.02.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.