Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/7548 Esas 2018/7071 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7548
Karar No: 2018/7071
Karar Tarihi: 09.05.2018

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/7548 Esas 2018/7071 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebliğinde bilgilendirme eksikliği nedeniyle suçlamalardan kurtulamamış ve görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarının kanıtlarıyla mahkum edilmiştir. Sanıkların direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı gösteremediği belirtilmiştir. TCK'nın 53/1-b maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı ile iptal edilmiş ancak infaz aşamasında dikkate alınabileceği ifade edilmiştir. Kararda TCK'nın 265/4. maddesi uygulanmadığı ancak bu konuda aleyhlerine temyiz olmadığı için bozma yapılamayacağı ifade edilmiştir.
Detaylı kanun maddeleri:
- Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi: \"Karar, istiklal merkezinin duyurduğu şekle uygun olarak tebliğ olunur. Bu tebliğ, gerekçeli kararın özetinin yer aldığı bir yazı ile yapılır. Tebliğde ilgili kimselerin isimleri ve adresleri açıkça gösterilir. Adresi müteselsil bir şekilde, adres beyan edilmişse o belgedeki adrese, beyan edilmemişse son yerleşim yerine, buraların hiçbiri müteselsil olmadıkça, kesin bir adres göstermeden dava konusu belgelerine yapılır ve bu durum tebliğ evrakı üzerine açıkça yazılır.\"
- TCK'nın 265

18. Ceza Dairesi 2016/7548 E. , 2018/7071 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya incelendi.
Sanık ...’a Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebliğinde, bilgisine başvurulan komşusunun, kimlik veya adres bilgilerini tespitine yarayacak belirleyici bilgilerin denetime olanak verecek şekilde tebliğ zarfına yansıtılmaması nedeniyle, usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz isteminin süresinde yapıldığı kabul edilerek, temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanıkların silahtan sayılan bira şişesi ve taş atmak suretiyle direnmelerine rağmen haklarında TCK"nın 265/4. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile uygulanma olanağı ortadan kalkmış ise de, bu hususun infaz aşamasında resen gözetilebileceği,
Anlaşıldığından, sanıklar ... ile ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 09/05/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.