MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı yasaya muhalefet
HÜKÜM : Asıl karar: 2006 ve 2007 takvim yılları için mahkumiyet, 2008, 2009, 2010 ve 2011 takvim yılları için beraat,

A)Sanık hakkında 2006, 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından verilen mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesi:
Sanığın yokluğunda verilen hükümlerle ilgili gerekçeli kararın, aynı zamanda bilinen son adresi olan MERNİS adresine öncelikle Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebliği gerekirken, doğrudan Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince yapılan 08.01.2015 tarihli tebliğ işlemi usulsüz olduğundan, tebliğnamedeki bu konuya ilişkin düşünceye iştirak edilmemiş ve sanığın 07.04.2015 tarihinde öğrenme üzerine hükmü yasal süresinde temyiz ettiği kabul edilmiş; Mahkemece temyiz isteminin reddine ilişkin verilen 13.04.2015 tarihli ek karar kaldırılarak inceleme yapılmıştır.
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; sanığa yüklenen suçların sübutu kabul, oluşa göre vasfı tayin edilmiş, temel cezayı azaltıcı bir sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan, hükümlerin ONANMASINA,
B)Sanık hakkında 2008, 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesi:
Yapılan yargılama sonucu, yüklenen suçların sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek Mahkemece kabul ve takdir kılınmış, katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan, beraat hükümlerinin istem gibi ONANMASINA, 26.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.