Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-b, 62, 51/1-a, 51/3-7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kurulan hükmün hukuki bir sonuç doğurmamasına imkan veren ve bu yönüyle sanık lehine olduğunda şüphe bulunmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının sanık hakkında uygulanabilmesi için, diğer koşulların varlığının yanında, “Suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi” gerektiği, yaralama ile sonuçlanan olay nedeniyle mahkemece asli kusurlu kabul edilen sanık hakkında, sanık tarafından bizzat kendi iradesiyle giderdiğine yaptıkları bir zarar giderimi bulunduğuna dair dosyada bilgi veya belge bulunmadığının ve katılanın da 25.12.2015 tarihli son celsede zararın giderilmediğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının objektif koşullarından birisi olan mağdurun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi koşulunun yerine getirilmediği anlaşıldığından tebliğnamede bu hususda bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, katılanın zararını giderdiğine yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 10.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.