MAHKEMESİ : ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 10. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 10/04/2018 tarih ve 2011/5 E- 2018/339 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi"nce verilen 22/02/2019 tarih ve 2018/2006 E- 2019/221 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin dava dışı Meysu A.Ş."yi markası ve diğer tüm varlıklarıyla beraber 03.06.1997 tarihinde dava dışı Meytat A.Ş."nin hissedarı davalı ...’ya sattığını, ayrıca bu tarihte taraflar arasında bir hisse devir sözleşmesinin de düzenlendiğini, hisse devir sözleşemesine göre davalı ..."nın A ve B grubu şeklinde 2 grup haline getirilen dava dışı Meytat Meyve Suyu ve Gıda A.Ş."nin hisselerinden, devir konusu hisseler olarak adlandırılan ve toplam 500 adet hissenin %30"una tekabül eden 1500 adet B grubu hissenin 1250 adetini davacıya devretttiğini, böylelikle davacının Meytat A.Ş."nin % 25 oranında hissedarı olduğunu, B grubu hisselerini temsilen yönetim kurulu üyesi olarak görevlendirildiğini, 04.06.1997 tanzim tarihli “B gurubu Nama Yazılı Hisse Senedi Muvakkat İlmühaberi” nin taraflar arasında düzenlendiğini ve bu belgenin davacının hissedarlığını tevsik ve teyit ettiğini, 05.07.1997 tarihinde ise davalının talebi üzerine, davacının “B gurubu Nama Yazılı Hisse Senedi Muvakkat İlmühaberi” gereği maliki olduğu hisselerini davalıya devrettiğini, devir koşullarının da ilmuhaber arkasına yazılarak belirlendiğini ve taraflarca imzalandığını, 05.07.1997 tarihli devir sözleşmesi ile hisse bedeli olarak 5.000.000-USD belirlendiğini, ancak davalının hisse devir bedelini ödemediğini ileri sürerek fazlaya ilişkin talep hakkı saklı kalmak kaydıyla 05.07.1997 tarihli sözleşme gereği doğmuş bulunan alacağın şimdilik 4,000 USD"lik kısmının 12.04.2004 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; 04.06.1997 tarihli "B gurubu Nama Yazılı Hisse Senedi Muvakkat İlmühaberi” arkasına yazıldığı iddia edilen 05.07.1997 tarihli sözleşmenin, altındaki imzanın ve ilmuhabere dayanarak hazırlandığı iddia edilen senetlerdeki imzaların sahte olduğunu, imzaların müvekkiline ait olmadığını, davalının hiç kimseye senet vermediğini, davacıdan borç almadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince tüm dosya kapsamına göre; tarafların kabulünde olan 04.06.1997 tarihli hisse devir sözleşmesi gereğince davalının davacıya davaya konu hisseleri devrettiği ancak bu hisselerin tekrar davacı tarafından davalıya devredildiğinin sabit olmadığı, 05.07.1997 tarihli sözleşmenin sahteliğinin ve sözleşmedeki imzaların davalıya ait olmadığının Adili Tıp Kurumu raporu ile tespit edildiğini, davacının 6762 sayılı TTK"nın 416. maddesine göre aldığı hisseleri öncelikle pay defterine kaydettirip ondan sonra devir edilmesinin gerektiği, bu işlem yapılmadan hisse devri yapılamayacağından davacının bu hisse devir sözleşmesine dayanarak alacak iddia etmesinin mümkün olmadığı, davacının alacağının varlığını ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi"nce; ilk derece mahkemesinin kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 08/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.