Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10140 Esas 2019/7022 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10140
Karar No: 2019/7022
Karar Tarihi: 10.06.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10140 Esas 2019/7022 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, taksirle yaralama suçundan sanığın beraatına ilişkin olup, müşteki tarafından temyiz edilmiştir. Ancak, tebligatın usule uygun yapılmadığı gerekçesiyle şikayetçinin duruşmadan haberdar olup olmadığı belirsizdir. Suçtan zarar gören çocuğun kanuni temsilcisi de yargılama sürecinde zorunlu vekil atanmadığı için dosya, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilerek karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- CMK'nın 223/2-c maddesi: Beraat kararı verme hükümleri
- Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi: Tebligata elverişli adresin kullanımı
- Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi: Normal tebligat çıkarılması
- Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi: Tebligatın yapılamaması durumunda adres kayıt sistemindeki adresin kullanımı
- Tebligat Kanunu'nun 23/1-8. maddeleri: Tebligat işlemleriyle ilgili hükümler
- Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliği'nin 16/2. maddesi: Adres kayıt sistemindeki adresin kullanımı hakkında düzenlemeler
- CMK'nın 260. maddesi: Suçta zarar görenin katılma hakkı
- CMK'nın 237/2. maddesi: Davaya katılma hakkı ve koşulları
- 5271 sayılı CM

12. Ceza Dairesi 2017/10140 E. , 2019/7022 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, müşteki tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, mercii tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, müşteki ...’ın beyanında belirtmiş olduğu adres yerine mernis adresine doğrudan Tebligat Kanununun 21/2 maddesi gereğince tebliğ edilmesinin usule aykırı olduğu anlaşıldığından, duruşmadan haberdar edilmeyen şikayetçi ...’ın CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçta zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, oğlu 23.10.2009 doğumlu ...’ın şekilde yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan şikayetçinin CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Suçtan zarar gören 23.10.2009 doğumlu ...’ın kanuni temsilcisinin davaya katılmasına karar verilmiş ise de; 5271 sayılı CMK"nın 234/2. maddesi uyarınca, yaşı küçük mağdura yargılama aşamasında zorunlu vekil atanmadığı anlaşılmakla; suç tarihi itibariyle on sekiz yaşından küçük olan mağdur ...’a 5271 sayılı CMK"nın 234/2. maddesi uyarınca vekil atanarak, gerekçeli kararın vekile tebliği ile verdiği takdirde temyiz dilekçesi eklenip, ek tebliğname düzenlenerek iade edilmesinin temini için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.