Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/06/2017 tarih, 2015/299-2017/199 sayılı hükmü ile davacı lehine belirlenen maddi tazminat miktarının değiştirilmesi suretiyle, düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 21/09/2018 tarih, 2017/3377-2018/1844 sayılı "Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/06/2017 tarih, 2015/299-2017/199 sayılı hükmü ile davacı lehine belirlenen maddi tazminat miktarının değiştirilmesi suretiyle, düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davacı vekili tarafından Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 21/09/2018 tarihli kararından sonra dosyaya sunulan 04/02/2019 tarihli dilekçede, hükmün sunulan dilekçeler doğrultusunda onanmasının talep edildiğinin görülmesi karşısında, bu dilekçenin temyizden feragat niteliğinde bulunmadığı değerlendirilmiş, tebliğnamede sadece davalı vekilinin itirazlarına hasren inceleme yapılması gerektiğine ilişkin düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizce gidilen görüş değişikliğine göre; tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında beraat etmiş olması nedeniyle davacı lehine maktu vekalet ücretine hükmolunacağı, maktu vekalet ücretini aşan ve serbest meslek makbuzu ile ispatlanan kısmın ise davacı ile avukatı arasındaki hukuki ilişkiye dayandığı, bu nedenle koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında, bu bedelin maddi zarar kapsamında değerlendirilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5271 sayılı CMK"nın 303/1. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı madde uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün birinci paragrafında yer alan maddi tazminat belirlenmesine ilişkin uygulamanın hüküm fıkrasından çıkartılarak, yerine, “Maddi tazminata ilişkin davanın kısmen kabulü ile 4.596,60 TL maddi tazminatın 28/09/2012 den itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı hazineden alınarak, davacıya verilmesine” ibaresinin eklenmesi, davacı lehine vekalet ücreti takdirine ilişkin uygulamanın ise “ Yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen 14.317,68 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak, davacıya ödemesine” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİNE, 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesi"ne; kararın bir örneğinin de Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi"ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE, 10/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.