Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/11134 Esas 2017/5362 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11134
Karar No: 2017/5362
Karar Tarihi: 27.04.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/11134 Esas 2017/5362 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edilmiş ve üç farklı nedenle bozulmuştur. İlk olarak, sanığın yaralama suçundan yargılanmasına rağmen, savunması alınmadan yokluğunda mahkumiyet kararı verilmiştir. İkinci olarak, sanığın ceza tayini sırasında TCK kanununun ilgili maddeleri uygun bir şekilde kullanılmamıştır. Son olarak, Anayasa Mahkemesi'nin yaptığı değişikliğin ardından, sanığın bazı hak yoksunlukları hakkında hukuki durumu yeniden değerlendirilmelidir ve olayda hangi tarafın haksız hareketine neden olan kavga başlangıcının belirsizliği nedeniyle haksız tahrik hükümleri uygulanamamıştır. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nun 193. ve 196. maddeleri, TCK 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 5237 sayılı TCK'nin 53. ve 29. maddeleri, 6723 sayılı kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 Sayılı CMUK’un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2016/11134 E. , 2017/5362 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine ancak;
1)Alt sınırı beş yıldan az olmayan hapis cezasını gerektiren yaralama suçundan yargılanan sanığın duruşmada hazır bulundurulması, bunun mümkün olmaması durumunda ise SEGBİS sistemi aracılığıyla savunmasının alınması gerektiği gözetilmeden sanığın talimatla ifadesi alınarak yokluğunda yargılamaya devam edilerek hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 193. ve 196. maddelerine aykırı davranılması,
2)Sanığa ceza tayin edilirken TCK 86/1 maddesi uyarınca temel ceza tayin edilip verilen cezanın TCK 86/3-e ve 87/1-d-son maddesi uyarınca artırılması gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması,
Kabüle göre de;
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas 2015/85 kararı ile 5237 sayılı TCK."nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK."nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4)Taraflar arasında gerçekleşen olayda kavganın başlangıcına hangi tarafın haksız hareketinin sebep olduğu konusu kesin olarak tespit edilemediğinden; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı 6723 sayılı kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan1412 Sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.