MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Düşme, mahkumiyet

A) Sanıklar hakkında 2006 ve 2007 yılında sahte fatura kullanmak suçundan verilen düşme kararlarına yönelik sanık müdafinin temyiz taleplerinin incelenmesi:
Sanık hakkında 2006 ve 2007 yıllarında sahte fatura kullanma suçundan verilen 21/03/2013 tarihli, 2010/656 Esas ve 2013/27 Karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının sanık müdafi tarafından temyiz edilmesi sonucunda Dairemizin 22/11/2018 tarihli ve 2016/5055 Esas ve 2018/9393 Karar sayılı kararı ile temyiz talebi itiraz dilekçesi olarak kabul edilerek gereği için dosyanın itiraz merciine gönderildiği, itiraz talebini değerlendiren Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 21/12/2018 tarihli ve 2018/1084 Değişik İş sayılı karar ile 2006 ve 2007 de sahte fatura kullanma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların kaldırılmasına karar verdiğinin anlaşılması karşısında tebliğnamedeki "verilen düşürülme kararlarının yok hükmünde olduğuna" ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanığa yüklenen "sahte fatura kullanmak" suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen zamanaşımının, suç tarihlerinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiğinden kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürüldüğü gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
B) 2008 yılında sahte fatura kullanmak suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz talebinin incelenmesi:
Gerekçeli karar başlığında "01/05/2008" olarak yanlış yazılan suç tarihinin suça konu faturaların en son 9. ayda KDV indiriminde kullanılması nedeniyle "25/10/2008" olduğu belirlenerek inceleme yapılmıştır.
Sanığa yüklenen "sahte fatura kullanmak" suçunun cezasının miktarı ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen uzamış dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,16.02.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.