Silahlı terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etmek - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/2924 Esas 2018/167 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etmek
Hüküm : Tüm sanıklar hakkında; TCK’nın 314/3 ve 220/7 maddeleri delaletiyle 314/2, 220/7, 53, 58/9, 62, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mülkiyeti, yurtdışında ikamet eden ..."na ait olan ve sanık ..."a noterce tanzim edilen vekaletname ile kullanım için devredilen ekskavatörün suçta kullanılması için tahsisi edilmemesi karşısında iyi niyetli olan malikine iadesinde; yasaya aykırılık olmadığı gibi, mahkemenin kabulüne göre soruşturmanın eksik yapıldığına dair tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçlarının sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde aşağıda belirtilen hususlar dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanıklar hakkında kurulan hükümde temel ceza 5 yıl hapis olarak belirlenip, TCK 220/7. maddesi uyarınca 2/3 oranında indirim yapıldıktan sonra
sanığın 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildikten sonra 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi gereğince 1/2 oranında artırım yapılırken, 1 yıl 18 ay hapis cezasına hükmolunması gerekirken 2 yıl 6 ay hapis ve TCK 62/1. maddesi uyarınca takdiren 1/6 oranında indirim uygulandıktan sonra hapis cezasının 1 yıl 13 ay yerine yazılı şekilde 2 yıl 1 ay olarak fazla tayini;
2-Örgüt mensubu olmayan ancak silahlı terör örgütüne yardım suçunu işleyen sanıklar hakkında TCK"nın 58/9. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine karar verilmesi;
3-TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükmün 3. paragrafındaki "3713 sayılı yasa 5. maddesi gereğince taktiren ½ oranında arttırılarak" cümlesinden sonra gelen "2 yıl 6 ay" ibaresinin çıkartılarak yerine "1 yıl 18 ay" ve 4. paragrafındaki "5237 sayılı TCK nun 62/1 maddesi uyarınca cezasından taktiren 1/6 oranında indirim yapılarak sanıkların " cümlesinden sonra gelen "2 yıl 1 ay" ibaresinin çıkarılarak yerine "1 yıl 13 ay" ibaresinin eklenmesi, sanıklar hakkında TCK"nın 58/9 maddesi hükümlerinin uygulanmasına ilişkin 6. paragrafın çıkarılması ve TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlarının bütünüyle çıkarılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanıklar hakkında uygulanmasına" ibaresinin ilavesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.