Taraflar arasındaki " Tahliye " davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bursa 4.Sulh Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 14.02.2006 gün ve 2005/1407 E. 2006/227 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6.Hukuk Dairesinin 01.06.2006 gün ve 4089-6231 sayılı ilamı ile;

(...Uyuşmazlık ihtiyaç iddiasına dayalı tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece davacının dava hakkı bulunmadığından bahisle istemin reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

6570 Sayılı Yasanın 7/b ve c maddeleri uyarınca ihtiyaç iddiasına dayalı olarak açılacak davalarda dava hakkı kural olarak kiralayana aittir. Ancak kiralayan durumunda olmayan malikin de bu davaları açabileceği içtihaden kabul edilmiştir.

Kimlerin ihtiyacı için tahliye davası açılabileceği 6570 Sayılı Yasanın 7/b ve c maddelerinde sınırlı olarak sayılmıştır. Sözü edilen madde hükmüne göre kiralayan veya kiralayan durumunda olmayan malik ancak kendisinin, eşinin ve çocuklarının konut (veya işyeri) ihtiyacı için dava açabilir.

Olayımıza gelince;davacının davalı ile yapmış olduğu 1.5.2002 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesine dayanarak ihtiyaç iddiasına dayalı dava açmasında bir usulsüzlük bulunmamaktadır. Yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda davacı kiralayan sıfatıyla dava açmıştır. Kira paralarının davacının eşine ait banka hesabına yatırılmış olması da davacının kiralayan sıfatını ortadan kaldırmaz.

Ancak, ödeme yerinin belirlenmesi bakımından hüküm ifade eder. Mahkemece kira sözleşmesi yanlış değerlendirilerek davacının dava hakkı bulunmadığından davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle davacı vekilinin 14.02.2006 tarihli duruşmada zapta geçen beyanları maksadı aşan söz mahiyetinde kabul edildiğine göre, Hukuk Genel Kurulu"nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 24.01.2007 gününde oybirliği ile karar verildi.