Muhkem eşyayı kırarak hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/15505 Esas 2012/8117 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/15505
Karar No: 2012/8117
Karar Tarihi: 05.04.2012

Muhkem eşyayı kırarak hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/15505 Esas 2012/8117 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, hükümlü muhkem eşyayı kırarak hırsızlık suçunu işlediği gerekçesiyle mahkum edildi. Ancak, mahkeme kararı temyiz edilerek incelendiğinde, belirli konularda usul ve yasaya aykırılık bulunduğu sonucuna varıldı. Bu konular şunlardır:
1. Suç tarihinde 18 yaşından küçük ve sabıkasız olan sanık hakkında belirlenen cezanın 3 yıldan az olması karşısında, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5395 sayılı Çocuk Koruma Yasasının 23. ve 24. maddesinin uygulanma olanağı tartışılmadığı için.
2. Temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesi uyarınca artırım oranının tayini, cezanın paraya çevrilmesi sırasında takdir hakkı kullanıldığından, duruşma açılmasında zorunluluk bulunmadığı gözetilmediği için.
3. Mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçları nedeniyle uygulama yapılmaması sebebiyle.
Bu sebeplerden dolayı, hükümlünün temyiz itirazı yerinde görüldü ve mahkeme kararı bozul

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/15505 E. , 2012/8117 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhkem eşyayı kırarak hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun hükümlü tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1.Suç tarihinde 18 yaşından küçük ve sabıkasız olan sanık hakkında belirlenen cezanın 3 yıldan az olması karşısında; hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5395 sayılı Çocuk Koruma Yasasının 23. ve 24. maddesinin uygulanma olanağının tartışılmaması,
2.Temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi, 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi uyarınca artırım oranının tayini, cezanın paraya çevrilmesi sırasında takdir hakkı kullanıldığından, duruşma açılmasında zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesi,
3.Mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçları nedeniyle uygulama yapılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ...’un temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, infaz aşamasında hükümlü lehine uygulamaların kazanılmış hak oluşturmayacağının gözeltilerek 05.04.2012 gününde oy birliğiyle karar verildi.