11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/5967 Karar No: 2018/11026 Karar Tarihi: 26.12.2018
Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5967 Esas 2018/11026 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın vergi incelemesi ve mütalaaya konu olan sahte fatura kullanmak suçundan zamanaşımı süresi içerisinde kamu davası açılması mümkün görülmüştür. Ancak sanık hakkında defter ve belge ibraz etmemek suçundan cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında hatalı bir sevk maddesi kullanılmıştır ve hüküm fıkrasında uygulama maddesi olarak hatalı kanun maddesi gösterilmiştir. Mahkeme, bu nedenle hükmün açıklanmasını geri bırakmıştır. Katılan vekilinin itirazı reddedilmiş ve temyiz talebi de reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir: Vergi Usul Kanunu'nun 359/b-1 ve 359/a-2 maddeleri. Vergi Usul Kanunu'nun 359/b-1 maddesi, sahte fatura kullanmak suçunu düzenlemektedir. Vergi Usul Kanunu'nun 359/a-2 maddesi ise defter ve belge ibraz etmemek suçunu düzenlemektedir.
11. Ceza Dairesi 2016/5967 E. , 2018/11026 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması Sanık hakkında, vergi incelemesi ve mütalaaya konu olan sahte fatura kullanmak suçundan zamanaşımı süresi içerisinde kamu davası açılması mümkün görülmüştür.
14.10.2010 tarihli iddianame ile, sanığın defter ve belge ibraz etmemek suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı halde sevk maddesinin hatalı olarak Vergi Usul Kanunu"nun 359/b-1 madde ve fıkrası olarak gösterildiği, vergi incelemesine ve mütalaaya konu olan sahte fatura kullanmaktan açılmış bir kamu davası bulunmadığı, mahkemece de hükmün gerekçesinde defter ve belge ibraz etmemek suçunun sübutu kabul edildiği halde hüküm fıkrasında uygulama maddesi olarak Vergi Usul Kanunu"nun 359/a-2 madde ve fıkrası yerine Vergi Usul Kanunu"nun 359/b-1 madde ve fıkrası gösterilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, katılan vekilinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik itirazının itiraz merciince reddedildiği, temyizinin ise sanık hakkında ayrıca Vergi Usul Kanunu"nun 359/a-2 maddesi gereğince hüküm verilmemesi gerekçesine dayandığı anlaşılmakla; ortada temyizen incelenecek verilen bir hüküm bulunmaması nedeniyle katılan vekilinin temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 26.12.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.