Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/4181 Esas 2016/14949 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/4181
Karar No: 2016/14949
Karar Tarihi: 21.11.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/4181 Esas 2016/14949 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi         2016/4181 E.  ,  2016/14949 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

    Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Davacı vekili, müvekkilinin 14 yaşında olduğunu ve babasına ait kredi kartına bağlı 300,00 TL limitli ek kartını kullandığını, ancak bankanın tüm kredi kartı borcu için icra takibi yaptığını ileri sürerek, müvekkilinin borçlu olmadığının tespitine, % 40"den aşağı olmamak üzere davalı aleyhine kötü niyet tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davacı hakkında sehven başlatılan takipte 7.063,55 TL"lik kısımdan vazgeçtiklerini, takibe ek kart kullanıcısı davacının asıl alacağın 450 TL"lik kısmından sorumlu olarak devam ettiklerini savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, davalı bankanın icra takibinde 7.063,55 TL alacak talebinden feragat ettiği bu kısma ait davanın konusuz kaldığı, bakiye 450 TL"lik kısma ilişkin ise, benimsenen bilirkişi raporuna göre davacının kredi kart borcundan sorumlu olmadığından 450 TL ile borçlu olmadığının tespitine, tazminat isteminin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1)Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, haksız ve kötüniyet tazminatının koşulları oluşmadığından talebin reddinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan öteki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2) Davacı vekilinin yargılama giderine yönelik temyizine gelince; davacı tarafından yapılan 266,10 TL yargılama giderinin, davanın kabul edilmiş olmasına rağmen davalıdan tahsili yolunda karar verilmediği anlaşılmıştır. Ancak bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, kararın HUMK 438/son maddesine göre düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
    SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 5 nolu bendine "266.10 TL yargılama giderinin davalıdan tahsiline" kelimelerinin eklenmesine ve kararın bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 21/11/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.