Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/37752 Esas 2017/2128 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/37752
Karar No: 2017/2128
Karar Tarihi: 23.02.2017

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/37752 Esas 2017/2128 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz başvurusunda, doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyiz edilemeyeceği belirtilmiş ve bu istem reddedilmiştir. Hırsızlık suçuyla ilgili olarak ise, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'ın 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal eden kararı nazara alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ve 5237 sayılı TCK'ın 53. maddesi ele alınmıştır.

2. Ceza Dairesi 2014/37752 E. , 2017/2128 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelemesinde ise;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 23/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.