Esas No: 2022/5964
Karar No: 2022/7701
Karar Tarihi: 13.09.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/5964 Esas 2022/7701 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Sanık müdafisinin duruşmalı inceleme talebi reddedildi ve yapılan incelemede hükmedilen cezaların kanuni sınırlar içinde olduğu tespit edildiği için temyiz talepleri reddedildi ve hükümler onandı. Kararda 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286'ncı, 260'ıncı, 291'inci, 294'üncü ve 298'inci maddelerinden bahsedilmiştir. Bu maddeler temyiz edilebilir, temyize hak ve yetkisi, temyiz istem süresi, temyiz dilekçesinde sebeplerin yer alması ve temyiz isteminin reddedilemeyecek durumlarının olduğunu düzenlemektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın, çocuğun nitelikli cinsel istismarı (mağdure ...'ye yönelik), çocuğun cinsel istismarı (mağdure ...'ye yönelik) ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (mağdureler ... ile ...'ye yönelik) suçlarından mahkumiyetine
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümlerin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286'ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260'ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291'inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294'üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298'inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edildi.
Sanık müdafisinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94'üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299'uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdiren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık ve müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 13.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
