MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

SUÇ : Dolandırıcılık

HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 157/1, 62/1, 52/2, 53 maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 1000 TL adli para cezası, hak yoksunluğu



Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, peyzaj mimarı olarak görev yaptığı anlaşılan katılana, ... adına kayıtlı cep telefonundan arayıp kendisini ... olarak tanıttığı ve akabinde kayrak taşı çıkarılan taş ocağının olduğunu, ihtiyaç olması halinde katılana kayrak taşı temin edebileceğini beyan ettiği, sanığın daha sonra V... A... adına kayıtlı telefondan katılanı aradığı, bu defa kendisini V... A... olarak tanıttığı ve satın almış olduğu villalarda bahçe düzenlemesinde kayrak taşı kullanılmasını istediğini beyan ettiği, katılandan bu işi yapıp yapmayacağını sorduğu, bunun üzerine katılanın sanığı kendisini aradığı numaradan arayıp ondan kayrak taşı siparişinde bulunduğu, kayrak taşı satın alımı konusunda aralarında anlaşmaya varıldığı ve taş bedeli olarak toplamda 5.300 TL tutarındaki parayı sanığın banka hesabına göndermesine rağmen, sanığın kayrak taşını göndermediği, yapılan mizansen telefon görüşmeleri, sanığın hileli hareketleri ve konuşmaları sonrasında katılanın yanılgıya düştüğü anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Hakkında tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 60 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdaifiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "60 GÜN", "50 GÜN" ve "1.000 TL." terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN", "4 GÜN" ve "80 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.