Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/37773 Esas 2017/2125 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/37773
Karar No: 2017/2125
Karar Tarihi: 23.02.2017

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/37773 Esas 2017/2125 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edildi. Ancak TCK'nin 53. maddesindeki bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi ve yargılama giderlerinin belirlenmesinde 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi gereğince terkin edilmesi gereken tutarın 20,00 TL'den az olduğu halde mahkeme tarafından yargılama gideri tahsil edildiği belirtildi. Bu durumda, hüküm kesinleştiğinde sanıktan tahsil edilmesi gereken yargılama giderinin az olması durumunda Devlet Hazinesi'nde bırakılması gerektiği vurgulandı. Karar, temyiz itirazlarının reddiyle onandı. Kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi ve CMK'nın 324/4. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2014/37773 E. , 2017/2125 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması ile; hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, CMK"nın 324/4. maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının, infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 23/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.