Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/103 Esas 2015/3071 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/103
Karar No: 2015/3071

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/103 Esas 2015/3071 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı bankadan kullandığı konut kredisi nedeniyle yapılan kesintinin iadesini istemiştir. Mahkeme davacının lehine 1.783,55 TL karar vermiş, fakat davalı tarafından temyiz edilmiştir. Ancak temyiz edilen miktar 1.890,00 YTL'yi geçmediği için davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: HUMK'nun 427/2 maddesi, 5219 sayılı yasa, 5236 sayılı yasa.
13. Hukuk Dairesi         2015/103 E.  ,  2015/3071 K.

    "İçtihat Metni"

    ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında .... Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 23.9.2014 gün ve 2014/150-606 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

    KARAR
    Davacı, davalı bankadan kullandığı konut kredisi nedeniyle masraf ve komisyon adı altında yapılan 2.420,00 TL lık kesintinin iadesine karar verilmesini istemiş, mahkemece; 23.09.2014 tarihinde 1.783,55 TL nın iadesine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
    14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 YTL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 9.2.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.