Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/9036 Esas 2017/5312 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9036
Karar No: 2017/5312
Karar Tarihi: 26.04.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/9036 Esas 2017/5312 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar temyiz edilmiştir. İlk olarak, bir sanığın kasten yaralama suçundan verilen adli para cezasını temyiz etme istemi reddedilmiştir. İkinci olarak, başka bir sanığın aynı suçtan verilen mahkumiyet hükmüne yapılan temyiz itirazı reddedilmiştir. Üçüncü olarak ise, bir başka sanığın aynı suçtan verilen mahkumiyet hükmüne yapılan temyiz itirazı kabul edilmiştir çünkü sanık ölmüştür ve mahkeme bu durumu araştırmamıştır.
Kanun maddeleri detaylı olarak açıklanmalıdır.
- Adli para cezasının kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyeti bulunmaması: 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen Geçici 2. madde uyarınca, 14.04.2011'den itibaren verilen adli para cezaları kesin niteliktedir ve temyiz edilemezler. CMUK'un 317. maddesi gereği, adli para cezasına ilişkin temyiz istemleri reddedilir.
- İptal edilen TCK maddeleri ve infaz aşamasında dikkate alınması: Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile TCK'nin 53. maddesinin bazı hükümleri iptal edilmiştir. Ancak bu iptal infaz aşamasında dikkate alınabilir. Boz

3. Ceza Dairesi 2016/9036 E. , 2017/5312 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık (1994 doğumlu) ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyetleri bulunmadığından sanığın temyiz isteminin 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2)Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3)Sanık (1957 doğumlu) ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
UYAP sisteminden alınan güncel nüfus kayıt örneğine göre, sanık ..."ın mahkemenin hüküm tarihinden sonra, temyiz inceleme tarihinden önce “12/07/2015” tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, bu durumun mahkemesince araştırılarak, kamu davasının 5237 sayılı TCK"nin 64. maddesi uyarınca düşürülüp düşürülmeyeceğinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 26/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.