Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/5740 Esas 2014/2270 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/5740
Karar No: 2014/2270
Karar Tarihi: 12.02.2014

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/5740 Esas 2014/2270 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2013/5740 E.  ,  2014/2270 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Gaziantep 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
    TARİHİ : 01/02/2013
    NUMARASI : 2012/314-2013/42

    Davacı A.. G.. tarafından, davalı K.. K.. aleyhine 05/04/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 01/02/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle açılan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm; davalı tarafından temyiz edilmiştir.
    Kamu görevlilerinin yetkilerini kullanırken veya görevlerini yaparken kişilere zarar vermesi ilgili kamu kurumunun hizmet kusurunu oluşturur. Bu durumda sorumlu, kamu görevlisinin emrinde çalışmakta olduğu kamu kurumu olup dava o kurum aleyhine açılmalıdır. (T.C. Anayasası 40/III, 129/V, 657 Sy.K.13, HGK 2011/4-592 E., 2012/25 K.) Bu konuda yasal düzenlemeler emredici hükümler içermektedir. Diğer yandan Sorumluluk Hukukunun temel ilkeleri açısından bakıldığında da bu şekilde düzenlemenin mevzuatta yer almış olması zarar görenin zararının karşılanması yönünde önemli bir teminattır.
    Davaya konu edilen olayda; Gaziantep Üniversitesi"nde bölüm başkanı olan davacı, aynı üniversitede öğretim üyesi olarak görev yapan davalının, Yüksekokul Kurulunda kendisine başkalarının yanında hakaret ve tehdit içeren sözler sarf ettiğini, basında kendisi hakkında iftira ve tehdit içeren haber yapılmasını sağlayarak itibarsızlaştırılmaya çalışıldığını ve bu nedenle manevi zarara uğradığını ileri sürmektedir. Şu durumda, yerel mahkemece yukarıda açıklanan yasal düzenlemeler ve açıklamalar gözetilerek, davalı hakkındaki davanın husumet yönünden reddine karar vermesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle, işin esası yönünden inceleme yapılarak, yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; bozma nedenlerine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.