Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın yokluğunda 12.09.2006 tarihinde verilen hükümde kanun yolu ve başvuru süresinin yasaya uygun olarak belirtilmiş olması, sanığın yokluğunda verilen hükümlerde 1412 sayılı CMUK’nın 310/2. maddesine göre, temyiz süresinin tebliğ tarihinden itibaren başlayacağının yasanın amir hükmü olması, yoklukta verildiği için yanıltıcı olmaması ve hükmün bizzat sanığa 30/10/2006 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen, sanığın süresinde kararı temyiz etmediğinin tespit edilmesi karşısında, sanık hakkında 12.09.2006 tarihinde verilen kararın usulüne uygun olarak kesinleştiği, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymaması üzerine 22.11.2009 tarihinde yakalanarak hapis cezasının infazına başlandığı, gerek tebliğ, gerekse infaza başlamak suretiyle kararı öğrendiği halde, infaz sırasında herhangi bir yasa yolu başvurusunda bulunmadığı anlaşılarak yapılan incelemede;
Hüküm tarihinden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK’nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
12.09.2006 tarihinde sanığın yokluğunda verilen ve 30.10.2006 tarihinde bizzat kendisine tebliğ edilen hükmün, CMUK’nın 310/1. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal temyiz süresinden sonra, sanık tarafından 27.01.2011 tarihinde temyiz edildiği anlaşıldığından, sanığın 12.09.2016 tarihli karara yönelik temyiz isteğinin CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 25/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.