Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10229 Esas 2019/6961 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10229
Karar No: 2019/6961
Karar Tarihi: 30.05.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10229 Esas 2019/6961 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık bir otomobil ile seyir halindeyken önündeki motosikleti çarpmamak için motosiklet sürücüsü katılanın yere yatırarak kaza yapmasına ve yaralanmasına sebep olmuştur. U dönüşü yapılamaz levhasının bulunduğu yerden dönüş yaptığı için bilinçli taksir koşulları mevcuttur. Tam kusurlu kabul edilen sanık hakkında TCK'nın 89/1, 52/2-4 maddeleri gereği hapis cezası verilmiştir. Hapis cezası, adli para cezasına çevrilirken geçen zamanın satın alma gücü dikkate alınarak günlüğü 30 TL olarak belirlenmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek, hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
-TCK'nın 89/1. maddesi (Taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma)
-TCK'nın 52/2-4. maddeleri (Taksirle işlenen suçlar için verilecek cezaların belirlenmesi)
-TCK'nın 22/3. maddesi (Kusurluluğun tam olduğu durumlarda ceza miktarının artırılması)

12. Ceza Dairesi 2017/10229 E. , 2019/6961 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 17.00 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile orta refüjle bölünmüş caddede sağ şeritte seyir halinde iken, olay yeri kavşağa geldiğinde, U dönüşü yapılamaz levhasının bulunduğu yerden dönüş aldığı sırada, aynı istikamette sol şeritte seyir halinde bulunan motosiklet sürücüsü katılanın, sanığın aracına çarpmamak için motosikleti yere yatırarak kaza yapmasına ve katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaralanmasına sebep olduğu olayda; sanığın U dönüşü yapılamaz levhasına rağmen kavşaktan dönmesi nedeni ile bilinçli taksir koşullarının bulunduğunun ve sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Tam kusurlu kabul edilen sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun yürürlük tarihi olan 01.06.2005 tarihinden suç tarihine kadar geçen paranın satın alma gücü dikkate alındığında, asgari hadden az bir miktarda uzaklaşılarak adli para cezasının günlüğünün 30TL"den çevrilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmadğından, tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kazaya neden olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 30.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.